سلام به همه وبلاگی های عزیز بابت این چند روز معذرت میخوام.

آهای بد اخلاق آهای کسی که با همه قهری کلی حرف برات دارم

ممنون از اونایی که بهم خندیدن و مسخره ام کردن واز اونایی که منا آدم بده قصه میدونن و از اونایی که برام دعا کردن و عاشقم بودن.

زندگی یعنی خنده یعنی هر چه نفرت داری دور بریزی و فقط بخندی تا با هر شکستی از مرحله پرت نشی. زندگی یعنی جنگیدن با همه مشکلات چه کوچیکش چه بزرگش.

زندگی یعنی عاشق بودن و عاشق زیستن و عاشق مردن.

دخترا !!!!!!!!! پسرا !!!!!!!!!!!! عاشق شدن یعنی ماهواره دیجیتال که فقط از یکی سیگنال میگیره نه مثل ماهواره های توی خونه تون که هر دقیقه یه کانال نشون میده براتون.

از کجا میدونید فردا همه بیدار میشیم و نمیمیریم. با امید زندگی کنید دلتون مثل اقیانوس باشه که همه توی وجودتون غرق بشن نه بالعکس.

با هم خوب باشیم. به همدیگه احترام بزاریم. مرز دوستی ها را بدونیم . دل همه را به دست بیاریم و دل کسی را نشکنیم.

خندوندن آدما سخت تر از به گریه انداختنشون این همیشه یادتون باشه . با فرهنگ باشید ، درس بخونید و هر چیزی را به اندازه استفاده کنید نه افراط نه تفریط.

خلاصه همه حرفام یه جمله است:

" ببخش تا بخشوده شوی"

همه شما عزیزانم در قلب من جای دارید.

با تشکر سهیل ( سروش )

جای گفتن نداره ولی خیلی ها از اینکه من بالا باشم میترسند . بهم لازم نیست نظر بدید چون محتاج شما نیستم با شما دوستان عزیز نیستم خودشون میدونن با کی هستم . من سروش هستم کسی که رفیق شیشش بهش نا رو زد. اطلاعات دنبال من ................ آره چون مهمم. تصمیم گرفتم برم . کسی معنای این حرفا را میفهمه که نظر میده و از خداحافظی من با وبلاگ خیلی متاسف میشه.

شما انتخاب کنید جزء کدوم فرقه اید ؟؟؟؟؟؟ منتظر نظراتتون هستم.

بجنگ مثل بیماری که نهایت درد داره ................ ولی مهارت داره لبخند بزنه وقت عیادت

اون میدونه نباید برید ..........امیدوار داروهاش بشن مفید واقع ............سرطانی ولی ببینیش انگار یه سرما خوردگی جزئی داره

اون نشون میده میشه روی تخت جنگید ................ به این ترتیب میشه گفت یه پهلوونه تازه اونم تختی

ای دل دیوانه بشنو این مرام زندگیست                                          آنکه گریان کرد چشمی را نصیبش خنده نیست

امشب اشک های عزیزانم را پاک کردم و شاهد گریه کردن آن ها بر شانه هایم بودم. بر قلبشان نور امید تابانیدن و از کشتن خویش بر حذر داشتمشان وگر نه چه کسی چنین عظمت دارد که خویش را بسوزاند تا یاران با امید زندگی کنند ؟؟؟؟؟؟؟؟ پروردگارا اجر و پاداش از تو نخواهم بلکه طبیب بودنت را برای آنانی که در بستر بیماری و نا امیدی و شکستگی قلب را طلب میکنم زیرا از غروب غرور من سالیانیست که میگذرد و حاجت خویش را این میدانم نه خوداخواهی و خود بینی.

سروش ، چه کسی اشک های تو را پاک می کند و آرزوی وصال یار را فراهم می نماید آنگاه که قلبت همدمی را طلب میکند ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خدایت کجاست آنگاه که آتش درونت را می سازند و باز هم مرهم بر قلب همه میگذاری ؟؟؟؟؟؟؟؟ او در بالین اشرافی ایست که زر دارد و شاید تو را از یاد برده وتا کی بار تنهایی را حمل میکنی ؟؟؟؟ تا کی میخواهی در این جماعت جوانی را صرف کنی و پیر خار کش این دیار باشی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آنان که خواهانت هستند جزء بافتن طناب دارت چه کرده اند که اینک سنگشان بر سینه میزنی؟؟؟؟؟؟ اینان چون کوفیان تو را تنها میگذارند در بلایای روزگار و هیچ سخاوتی نخواهی دید مگر خنده ای زیر لب از متونت .

این همه عاشق بودم ولی منا نخواستی

رفتی و دست تو دست غریبه ها گذاشتی

جوابما نمیدی انگاری من نبودم

با این همه بدی هات بازم واست میمیرم

آه من میگیره یه روزی دامنتا

ولی باور نداری حرفای آخرتا

برو دیگه نمیخوام تو زندگیت بمونم

با این حال خرابم دیگه چه جور بخونم

زندگیتا که ساختم اما باهام نساختی

هنوز تو فکری اینی که به من نباختی

تنهایی خیلی بهتره که غرورم بشکنه

دلم حاضره بمیره ولی دیگه خواهش نکنه

یه روزی بر میگردی که دیگه خیلی دیره

دیگه فایده نداره یکی جاتا میگیره

................................................................................................

اشعار از سروش

روشن فکرای خیابونی..........بودیم گاهی حافظ گاهی رومی........

خانم جیق جیق ماشینا بیب بیب..................

نظرتون چیه در مرد تریپم.

ماهیان شهر ما از کوسه ها وحشیترند

بره های این حوالی گرگ ها را می درند

سایه از سایه هراسان در میان کوچه ها

زنده ها هم آبروی مرده ها را می برند...................

خدایا اینا به چه چیزشون مینازن که فکر میکنن باید از همه بالا برن و تشنه شهرت باشن. اوستا کریم امشب خودخواهی و منفعت طلبی را کنار گذاشتم و ازت میخوام آنچنان که صلاح میدونی همه بیمارها را شفا بدی.

من مثل بعضیا خودما نمیگیرم و یادم نمیره کی بودم و الآن کی هستم. به چی مینازی مگر همیشه زیبا هستی برو بشین فکر کن من زندگی کردم یا تو که فقط پول و شهرت واست مهم بوده.

چند نفر از شما مثل من هستید لطفا نظر بدید.

گفته بودی درد و راز عشق چیست

                                                                                                         این همه انکار عاشق بهر چیست

گفته بودم سرگذشت عشق تلخ است وسیاه

                                                                                                اول عشقت ، معشوقت بینی همچو ماه

گفته بودی عشق جزء تجربه ات راهی نیست

                                                                                       در بر عاشق به جزء معشوق دگر ماهی نیست

گفته بودم این همه عاشق بودن سود بود

                                                                                                           خانه عشقت ساخته بر رود بود

گفته بودی شیرین میشوی فرهاد من

                                                                                                            جمله عشق میشوی فریاد من

گفته بودم این مسیر هستش دو راه

                                                                                                 یا تو را ترک میکند یا می شوی از او جدا

گفته بودی تقدیر در دست توست

                                                                                                  عشق و معشوقی نیز در دست توست

گفته بودم دست بکش از این غرور

                                                                                            آن سیاهی را رها کن غرق شو در شهر نور

گفته بودی آخر قصه تو هم بازنده ای

                                                                                                        همچو من تلخی عشق را دیده ای

منتظر نظرات همه شما هوادارای عزیز هستم.

ستاره ای می آید همچون بهاری که قلبم را به شور می اندازد و اهل کجایند ؟  ستاره ام اهل کویری است که مردمانش خونگرمند و شرق ترین نقطه است و  بهارم